Við erum þrýst niður til jarðar

með öllum þessum prófum sem við höfum verið að taka að undanförnu. Ég hef alveg gengið ágætlega, ekki farið niður fyrir 8 á prófi, en ég get samt gert betur. Fyrir mig var 8,4 sem ég var að fá í stærðfræði ekki nógu gott. Þrátt fyrir að þetta er í raun og veru góð einkunn, alveg eins og að fá 4 er slæm einkunn. Ég hef sagt að ég trúi ekki á afstæðar einkunnir. Það er öðruvísi að segja að 8,4 er slæm einkunn og að það er slæmt fyrir mig. Alveg eins og það væri kannski gott fyrir manneskju að fá 5 þegar hann hefur fengið 3,5 áður. Það er framför, en það er samt slæmt, alveg eins og að fara frá 10,5 í 8,4 er afturför, en samt fín einkunn.

Annars er Alþingi byrjaður og ég fer að lesa alþingisræður enn og aftur. Þetta hefur virkilega sýnt mér af hverju ég á aldrei eftir að kjósa vinstrigræna eða styðja stjórnarstarf þeirra. Ég hélt fyrir kosningar að D og V væri besta stjórnin en ég er ekki viss núna miðað við málflutning þeirra. Lið sem byggir utanríkisstefnu á frið/herleysi og andúð á Bandaríkin og svo að við eigum að lifa í einhver draumóraveröld þar sem allt er eins nátturuvænt og hægt er get ég ekki fallist á. Þetta er það sem ég þoli hvað verst hjá nútímavinstrimönnum. Stefnurnar eru allt of mikið mótaðar af öfgahópum eins og Saving Iceland liðar eða feministar til þess að vera almennilegar. 'Eg get ekki fallist á það að nátturuvernd og minnihlutahópa frelsi séu aðalatriðin í samfélaginu. Samfélag ganga víst út á að meirihlutinn ræði...

Hinsvegar get ég ekki stutt stefnu Sjálfstæðismanna þar sem ég er alls enginn frjálshyggjumaður og get ekki stutt almennri einkavæðing. Þegar allt er komið í auðmanna hendur er voðin vís. Í raun og veru á samfélag að vera stjórnuð af almenningi, ekki smáir og öflugir hagsmunasamtök. Jafnrétti er gott en jöfnuður er slæmt. Fólk á að hjálpa sér sjálf og vinna með því sem þeir hafa. Þeir sem bæta sig eru sigurvegarar og aðrir hverfa á brott. Lífið er ekki jafnt fyrir alla. Það er lykilatriði sem er gleymt á köflum.